I’m too young to die. Wielki przewodnik po grach FPS 1992-2002. Polska edycja – Stuart Maine – recenzja

„Chcę zaprezentować produkcje, o których w życiu nie słyszeliście, przypomnieć te, w które graliście za dzieciaka, ale wyparowały z Waszej pamięci, a może nawet zdradzić coś nowego o tytułach, które dobrze znacie.” ~ „I’m too young to die. Wielki przewodnik po grach FPS 1992-2002”, Stuart Maine, tł. Marcin Moń, Gamebook Wydawnictwo, 2025, s. 10. … Czytaj dalej…I’m too young to die. Wielki przewodnik po grach FPS 1992-2002. Polska edycja – Stuart Maine – recenzja

Wampir z Ciemnego Lasu – Rafał Kosik – recenzja

„Dwieście lat temu mieszkał tutaj… wampir […] Taki prawdziwy wampir, który potrafił się zamieniać w nietoperza. Nikt o tym nie wiedział, to się okazało dopiero potem. Wszyscy mieszkańcy Bladowic myśleli, że to po prostu bardzo blady i bardzo chudy człowiek, który nie lubi słońca. […] ten wampir mieszkał w Bladowicach i napadał mieszkańców. Wysysał im krew i w końcu ludzie się zorientowali, o co chodzi. Przyszli z widłami i pochodniami pod jego dom. A wtedy on się zamienił w nietoperza i odleciał. Ale nie odleciał daleko, tylko ukrył się gdzieś w Ciemnym Lesie i zapadł w głęboki sen. Wampiry tak potrafią.” ~ „Wampir z Ciemnego Lasu”, Rafał Kosik, il. Kasia Kołodziej, Powergraph, 2025, s, 15-16. … Czytaj dalej…Wampir z Ciemnego Lasu – Rafał Kosik – recenzja

Pozwól mi wejść – John Ajvide Lindqvist – recenzja

„Wyglądała dziwnie. Półdługie czarne włosy. Okrągła twarz, mały nos. Jak lalka-wycinanka na stronach dla dzieci w „Hemmets Journal”. Bardzo… ładna. Ale coś było nie tak. Nie miała czapki ani kurtki, tylko cienki różowy golf, mimo że było zimno.” ~ „Pozwól mi wejść”, John Ajvide Lindqvist, tł. Elżbieta Frątczak-Nowotny, Zysk i S-ka Wydawnictwo, 2025, s. 43. … Czytaj dalej…Pozwól mi wejść – John Ajvide Lindqvist – recenzja

Wilczym śladem. Historia powstania gry Wiedźmin 3: Dziki Gon – Zbigniew Jankowski – recenzja

„Dzisiaj, z perspektywy czasu, wydaje mi się, że przy „Wiedźminie 3″ osoby decydujące o ostatecznym kształcie gry zaufały ludziom mającym coś do opowiedzenia i zaufały sztuce.” ~ Arkadiusz Borowik [w:] „Wilczym śladem. Historia powstania gry Wiedźmin 3: Dziki Gon”, Zbigniew Jankowski, Gamebook Wydawnictwo, 2025, s. 221. … Czytaj dalej…Wilczym śladem. Historia powstania gry Wiedźmin 3: Dziki Gon – Zbigniew Jankowski – recenzja

Duchy i Boginie. Kobiety w Koreańskich Wierzeniach – Jeon Heyjin – recenzja

„Opowieści, które przybliżyłam w tej książce, to jednocześnie podania o duchach i bóstwach, a także historie o okrucieństwie względem kobiet. Wszystkie wydarzyły się w czasach, gdy cierpienie kobiet umniejszano, a zbrodnie na nich traktowano jak niewinne psikusy mężczyzn albo tłumaczono tym, że źle się prowadziły i spotkała je kara. W epoce, gdy patriarchat kneblował im usta. Dopiero po śmierci odzyskiwały głos, więc nie ma się co dziwić, że ich zeznania zniekształcono i zapisano jako opowieści o duchach.” ~ „Duchy i Boginie. Kobiety w Koreańskich Wierzeniach”, Jeon Heyjin, tł. Dominika Chybowska-Jang, bo.wiem, 2025, s. 259. … Czytaj dalej…Duchy i Boginie. Kobiety w Koreańskich Wierzeniach – Jeon Heyjin – recenzja

Almanach: Gry przygodowe Point and Click. Polska edycja – recenzja

„Myślę, że powodem, dla którego przygodówki point and click są dobrze wspominane [i nadal w nie gramy], jest to, że łączą prowadzenie opowieści, charakter, humor, przygodę, rozwiązywanie zagadek, tajemnice, animacje i piękną grafikę w sposób, w jaki inne gry nie potrafią. To dosłownie ożywione komiksy czy filmy animowane.” ~ John Passfield [w:] „Almanach: Gry przygodowe Point and Click”, tł. Daniel Kłosiński, Gamebook Wydawnictwo, 2024, s. 333. … Czytaj dalej…Almanach: Gry przygodowe Point and Click. Polska edycja – recenzja

Tuf wędrowiec – George R. R. Martin – recenzja

” – To okręt wojenny, kupcze! […] Jedna z najstraszliwszych broni, jakie Stara Ziemia wytworzyła podczas wojny z Hranganami, dysponująca co najmniej równie niszczycielską siłą jak cała mityczna Diabelska Flota, którą rzekomo wysłano w kosmos na krótko przed Upadkiem. Różnica polega na tym, że nasza gwiazda może być wykorzystana z oszałamiającym skutkiem także do pokojowych celów. To skarbnica najbardziej zaawansowanych biogenetycznych osiągnięć Imperium, w pełni sprawne narzędzie zdolne realizować zadania nieosiągalne, wydawałoby się, już dla nikogo!” ~ „Tuf wędrowiec”, George R. R. Martin, tł. Arkadiusz Nakoniecznik, Zysk i S-ka Wydawnictwo, 2014, s. 32. … Czytaj dalej…Tuf wędrowiec – George R. R. Martin – recenzja

Przejdź do treści