ETYKA ŚWIECKA
Istotną, a być może nawet najistotniejszą kwestią jest podkreślenie w Ponad religią świeckiego charakteru etyki. Przy czym „etyka świecka” w tym rozumieniu nie stanowi kontry dla religii [ani też nigdy jej nie potępia] – może istnieć obok, jak i być czymś dla niej uzupełniającym. Dzięki takiemu podejściu, co wielokrotnie podkreśla Dalajlama, etykę świecką mogą stosować wszyscy: zarówno osoby wierzące, jak i niewierzące.
POTRZEBA ETYKI ŚWIECKIEJ
W coraz to bardziej złożonym i przemieszanym kulturowo i religijnie świecie, coraz trudniej o wyznaczenie wspólnych standardów etycznych. Proponowane przez Dalajlamę rozwiązania [np. nauka etyki w szkołach na przedmiotach innych niż religia] wychodzą ponad wyznanie, podkreślając potrzebę znalezienie etyki wspólnej dla wszystkich ludzi. Stosowanie się do tych samych etycznych zasad, na pewno sprawiłoby, że świat byłby lepszym miejscem dla każdej i każdego z nas. W tym miejscu, można sobie jednak zadać pytanie – czy etyka opisana przez Dalajlamę nie jest jedynie utopijną wizją?
UTOPIA CZY OPTYMIZM?
Czy mowa więc o utopii? Zdecydowanie nie. Ponad religią zawiera w sobie ważne przesłanie [choć Autor nie określa go tak górnolotnie, według niego to po prostu propozycja] – w codziennym życiu należy kierować się przede wszystkim współczuciem, i to w stosunku do wszystkich ludzi [tak, do wrogów również].
Jeśli miałbym wejść w jakąś polemikę z książką Dalajlamy, powiedziałbym, że czasami zawiera ona w sobie zbyt optymistyczną wiarę w ludzkość, a dokładniej – wiarę w to, że ludzkość uczy się wyciągać wnioski na przyszłość w oparciu o przeszłość, lub o teraźniejszą kondycję świata. Dodam może, że jednak taka dyskusja miałaby sens w chwili publikacji Ponad religią – w 2011 roku. Obecnie, natrafiając na te fragmenty tekstu, można jedynie czuć żal, że właśnie tak nie wygląda współczesna cywilizacja…
TRENING CZYNI MISTRZA
Wróćmy jednak do książki: jest ona podzielona na dwie części. W pierwszej- etyce świeckiej – Autor przedstawia teorię etyki opierającą się na wspomnianym wcześniej współczuciu. W drugiej natomiast, Dalajlama przechodzi do kwestii praktycznych, tzn. do samorozwoju opartego na medytacji i uważności.
Tego typu praca nad sobą wymaga ogromnej samodyscypliny, cierpliwości i regularności – efekty nie są natychmiastowe, ale przychodzą z czasem. Dalajlama daje przy tym konkretne wskazówki jak medytować: jaka pozycja ciała przynosi najlepsze rezultaty, jak kontrolować oddech, czy co robić, gdy straci się koncentrację, itd.
Praktyczne rady zawarte w Ponad religią mogą przywodzić na myśl psychoterapię; zresztą, ich stosowanie, może być również i ciekawym [i zapewne skutecznym] uzupełnieniem dla niej.
PODSUMOWUJĄC
Ponad religią to ten typ głęboko humanistycznej publikacji, który powinien przeczytać każdy. Mądrego zawsze warto posłuchać, a w tym przypadku – poczytać.
RECENZJA NA PODSTAWIE WYDANIA
Ponad religią. Etyka dla wszystkich, Dalajlama, tł. Adam Kozieł, Państwowy Instytut Wydawniczy, 2024, ISBN: 978-83-8196-770-9.
Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję Wydawcy.