„Opowieści, które przybliżyłam w tej książce, to jednocześnie podania o duchach i bóstwach, a także historie o okrucieństwie względem kobiet. Wszystkie wydarzyły się w czasach, gdy cierpienie kobiet umniejszano, a zbrodnie na nich traktowano jak niewinne psikusy mężczyzn albo tłumaczono tym, że źle się prowadziły i spotkała je kara. W epoce, gdy patriarchat kneblował im usta. Dopiero po śmierci odzyskiwały głos, więc nie ma się co dziwić, że ich zeznania zniekształcono i zapisano jako opowieści o duchach.” ~ „Duchy i Boginie. Kobiety w Koreańskich Wierzeniach”, Jeon Heyjin, tł. Dominika Chybowska-Jang, bo.wiem, 2025, s. 259. … Czytaj dalej…Duchy i Boginie. Kobiety w Koreańskich Wierzeniach – Jeon Heyjin – recenzja

„Rozsądek, miłość, człowieczeństwo, wszystko to znikało z ich twarzy.” ~ „Mrok jest miejscem”, Ariadna Castellarnau, tł. Justyna Sterna, bo.wiem, 2024, s. 73. … Czytaj dalej…Mrok jest miejscem – Ariadna Castellarnau – recenzja

„Kultem dominującym w japońskich religiach górskich jest shugendō, które nieprzypadkowo rozdziela świat na dwie części: ludzką i duchową. Góra uznawana jest albo za miejsce współistnienia tych dwóch części, albo wręcz poświęcone wyłącznie duchowi. Szczyty wykraczają poza to, co rzeczywiste: wspinaczka jest procesem oczyszczenia, ale także wzniesieniem ponad to, co ludzkie. […] góra jest miejscem, gdzie to, co boskie, staje się namacalne, a cienie mają ciała.” ~ „Powrót do świętych lasów. Zapiski z Japonii”, Lorenzo Colantoni, tł. Barbara Bardadyn, bo.wiem, 2024, s. 84. … Czytaj dalej…Powrót do świętych lasów. Zapiski z Japonii – Lorenzo Colantoni – recenzja

„Wyspa pajęczych lilii ma kilka postaci pierwszoplanowych, ale tylko jednego (choć występującego w trzech wariantach) głównego bohatera – jest nim język.” ~ „Wyspa pajęczych lilii”, Li Kotomi, tł. Dariusz Latoś, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2024, s. 141. … Czytaj dalej…Wyspa pajęczych lilii – Li Kotomi – recenzja

„[…] precyzja stanowi kluczowy aspekt współczesnego świata, ale jej rola jest anonimowa. Wszyscy zdajemy sobie sprawę z tego, że maszyny muszą być precyzyjne; że przedmioty, które stały się nam nieodzowne […] korzystają z idealnie dopasowanych komponentów i gwarantują niemal bezbłędne działanie; i chyba zgodzimy się, że im wyższy poziom precyzji, tym lepiej. Jednocześnie ową precyzję, podobnie jak tlen czy język ojczysty, traktujemy jako coś oczywistego, ledwie zauważalnego.” ~ „Siła precyzji. Jak inżynierowie konstruowali współczesny świat”, Simon Winchester, tł. Grzegorz Ciecieląg, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2024, s. 17. … Czytaj dalej…Siła precyzji – Simon Winchester – recenzja

„Słowo „alzheimer” jakoś nie łączyło mu się z jego matką. Brzmiało jak coś bardzo odległego, nierealnego, istniejącego tylko w świecie mitycznych przypowieści.” ~ „Sto kwiatów”, Genki Kawamura, tł. Wiktor Marczyk, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2024, s. 85. … Czytaj dalej…Sto kwiatów – Genki Kawamura – recenzja