„Przez najbliższe tygodnie mam się dobrze zastanowić, czy chcę się tym zajmować […] biorąc pod uwagę, co to będzie oznaczało: całe życie będę wymiarował katastrofę, której nie da się zatrzymać; konkluzje moich badań zawsze będą pesymistyczne; nigdy nie przekażę nikomu dobrych wiadomości; mało kto będzie chciał mnie w ogóle słuchać; będę świadkiem wyłącznie degradacji świata naturalnego, unicestwienia habitatów i deregulacji systemów planetarnych; a jeśli będę żył wystarczająco długo […] nie jest wykluczone, że przeżyję wysokogórskie lodowce Ameryki Północnej, Karakorum, Himalajów, a także […] morski lód na Arktyce.” ~ „Wściek”, Magdalena Salik, Powergraph, 2024, s. 71. … Czytaj dalej…Wściek – Magdalena Salik – recenzja

„Sposób istnienia rzek niepokoi. Ani są, ani ich nie ma, ani nie stają się. Dzieje się to wszystko po trochu, a może wszystko naraz i może dlatego do rzek bardziej przylega opowieść niż myślenie pojęciami. Słowa muszą przystać na płynność, zgodzić się, że sens będzie ciągle wyciekał.” ~ „Rumowiska”, Wit Szostak, Powergraph, 2023, s. 65. … Czytaj dalej…Rumowiska – Wit Szostak – recenzja

„Nasza moralność, podobnie zresztą jak psychologia, to kwestia biologii. Według klasycznej definicji Jonathana Haidta intuicje moralne pojawiają się pierwsze, rozumowanie zaś, które je uzasadnia, dopiero potem. A więc my, ludzie, niczego tak naprawdę nie oceniamy jasno i wyraźnie, że pewne rzeczy są dobre, a inne złe. Te emocje pojawiają się w ułamku sekundy, zanim zdołamy sformułować jakąkolwiek racjonalną myśl; to stały strumień afektów, którymi reagujemy na wszystko, co widzimy wokół siebie i czego doświadczamy…” ~ „Płomień”, Magdalena Salik, Powergraph, 2021, s. 61. … Czytaj dalej…Płomień – Magdalena Salik – recenzja

„niektórzy może myślą
że się przed nimi rozbieram
słowami podczas gdy ja
się w nich chowam […]” ~ „Szczelinami”, Wit Szostak, Powergraph, 2022, s. 339. … Czytaj dalej…Szczelinami – Wit Szostak – recenzja

„Niektórzy mówili, że widzieli… Zaklinali się na wszystkie świętości, bili w piersi, ale zapytani: co?, nie umieli odpowiedzieć i kreślili dłońmi w powietrzu jakiś kształt duży, nijaki, a potem milkli, przestraszeni, gestem krzyża odganiając mary.” ~ „Dwie i pół duszy. Folk noir”, Justyna Hankus, Powergraph, 2023, s. 13. … Czytaj dalej…Dwie i pół duszy. Folk noir – Justyna Hankus – recenzja

Jak daleko można odejść, i jak wiele trzeba przywołać, by o kimś opowiedzieć? … Czytaj dalej…Cudze słowa – Wit Szostak – opinia o książce