Świadome maszyny. Sztuczna inteligencja i projektowanie umysłów – Susan Schneider – recenzja

„Jedno pozostaje jasne: to, czy SI będą zdolne do odczuwania subiektywnych doświadczeń, będzie kluczowe dla wartościowania przez nas ich istnienia. Świadomość to filozoficzny fundament naszych systemów etycznych, pozwalający nam określić, czy ktoś bądź coś jest podmiotem lub osobą, a nie tylko maszyną.” ~ „Świadome maszyny. Sztuczna inteligencja i projektowanie umysłów”, Susan Schneider, tł. Joanna Bednarek, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2021. … Czytaj dalej…Świadome maszyny. Sztuczna inteligencja i projektowanie umysłów – Susan Schneider – recenzja

Wielki słownik języka polskiego PWN – recenzja

„Słownik to cierpliwy i nieznużony doradca, towarzysz kształcenia się i kulturalnego życia, kulturalnego obcowania z jakimkolwiek językiem, tak obcym, jak bodaj w większym stopniu własnym, z literaturą piękną i naukową” ~ S. Urbańczyk [za: Wielki słownik języka polskiego PWN]. … Czytaj dalej…Wielki słownik języka polskiego PWN – recenzja

Teatr. Tom 1-3 – Eugène Ionesco – recenzja

„Z nią nigdy nic nie wiadomo. Nigdy nie było wiadomo. Zawsze taka była. Raz gra komedię, czasami nie wie, że gra. Kiedy indziej mówi prawdę. W tym, co mówi, zawsze jest trochę prawdy, choćby wszystko było zupełnie niewiarygodne. Ona nas nieraz zdumiewała. Z nią nigdy nic nie jest pewne.” ~ „Głód i pragnienie” [w]: „Teatr. Tom 3”, Eugène Ionesco, tł. Jan Kott, Adam Tarn, Państwowy Instytut Wydawniczy, 2021, s. 327. … Czytaj dalej…Teatr. Tom 1-3 – Eugène Ionesco – recenzja

Tefil – Rafał Wojasiński – recenzja

„Już przeminąłem i jeszcze mnie nie ma. Jest tylko zaczynanie. Teraźniejszość nie istnieje… Wszystkie moje czynności są przeszłością, całe życie, rozwój cywilizacji, ewolucja… To przeszłość… Coś się rodzi. Umiera. I się rodzi. Umiera. I się rodzi. Przestało już być… A potem się rodzi.” ~ „Tefil”, Rafał Wojasiński, Wydawnictwo Nisza, 2022 … Czytaj dalej…Tefil – Rafał Wojasiński – recenzja

Jak wymówić knife – Souvankham Thammavongsa – recenzja

Wszystkie opowiadania zawarte w zbiorze „Jak wymówić knife” są pisane w sposób bardzo oszczędny. Autorka wykorzystuje minimum środków, by nakreślić dany problem. Czasami można odnieść wrażenie, iż spogląda się wręcz przez dziurkę od klucza do wnętrza czyjegoś życia. I widzi się tyle, co przez dziurkę od klucza – niewiele. Lecz obraz ten jest wystarczający do tego, by dokładnie zrozumieć to, na co się patrzy. … Czytaj dalej…Jak wymówić knife – Souvankham Thammavongsa – recenzja

Skip to content